Οι φυσικές διεργασίες του Φαινομένου του Θερμοκηπίου

Φαινόμενο του Θερμοκηπίου – Οι Φυσικές Διεργασίες

Εισαγωγή

Η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη (φαινόμενο θερμοκηπίου), θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα περιβαλλοντικής υποβάθμισης σε επίπεδο παγκόσμιας κλίμακας, την τελευταία δεκαετία. Το πρόβλημα αυτό σχετίζεται με την κατάσταση της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Για το λόγο αυτό είναι αναγκαίο να εξεταστούν κάποια θέματα που αφορούν στην ατμόσφαιρα του πλανήτη και στο πώς αυτή έχει εξελιχθεί μέσα στο χρόνο.

Η ατμόσφαιρα του πλανήτη αποτελείται κύρια από άζωτο και οξυγόνο. Περιέχει, όμως και άλλα αέρια σε χαμηλές συγκεντρώσεις, όπως το διοξείδιο του άνθρακα, το υποξείδιο του αζώτου, το μεθάνιο, το όζον και τους χλωροφθοροϋδρογονάνθρακες. Τα αέρια αυτά είναι τα πλέον κρίσιμα σε θέματα περιβαλλοντικής υποβάθμισης της ατμόσφαιρας. Οι συγκεντρώσεις τους στην ατμόσφαιρα μεταβάλλονται με ταχείς ρυθμούς λόγω ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία πλανητικών φαινομένων, όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου και η αραίωση του στρατοσφαιρικού όζοντος.

Κατά τη δημιουργία της Γης πριν 4-5 δισεκατομμύρια χρόνια, πιθανά δεν υπήρχε καθόλου ατμόσφαιρα. Λόγω ηφαιστειακής δραστηριότητας, αέρια όπως το διοξείδιο του άνθρακα, υδρατμοί και διάφορες ενώσεις αζώτου και θείου, άρχισαν να εκλύονται διαχρονικά. Το μοριακό οξυγόνο της ατμόσφαιρας, θεωρείται ότι δημιουργήθηκε κύρια σαν προϊόν της φωτοσύνθεσης των φυτών που, αρχικά, εξελίχθηκαν ως υδρόβια και έτσι ήταν προστατευμένα από την βιολογικά καταστροφική έντονη υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου. Με την αύξηση του ατμοσφαιρικού οξυγόνου, υπήρξε μια παράλληλη αύξηση του όζοντος στη στρατόσφαιρα. Η απορρόφηση της υπεριώδους ακτινοβολίας από αυτό το όζον, επέτρεψε την εξέλιξη έμβιων όντων και στην ξηρά.

Ο πίνακας 1 παρέχει τη σύσταση «καθαρού», ξηρού αέρα και δεν περιλαμβάνει τις σχετικά μικρές αλλά ιδιαίτερα σημαντικές συγκεντρώσεις υδρατμών και ρύπων. Οι συγκεντρώσεις των περισσοτέρων χημικών ειδών που αναφέρονται στον πίνακα, παραμένουν διαχρονικά αναλλοίωτες, με εξαίρεση το διοξείδιο του άνθρακα που αυξάνεται περίπου 1,5 ppm (parts per million) ανά έτος. Αύξηση έχει παρατηρηθεί ακόμα στο μεθάνιο και το όζον.

Η ατμόσφαιρα αποτελείται από διάφορα στρώματα που διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τη θερμοκρασία και άλλες παραμέτρους. Τα στρώματα αυτά από την επιφάνεια της γης, καλούνται κατά σειρά: τροπόσφαιρα, στρατόσφαιρα, μεσόσφαιρα και θερμόσφαιρα. Η εικόνα 1 δείχνει τη μεταβολή της θερμοκρασίας και της συγκέντρωσης του όζοντος, σαν συνάρτηση του υψομέτρου.

Ολόκληρο στο αρχείο:

Φαινόμενο του Θερμοκηπίου-Οι φυσικές διεργασίες (doc)

Φαινόμενο του Θερμοκηπίου-Οι φυσικκές διεργασίες (pdf)

[Κεφάλαιο από τα μαθήματα Εισαγωγή στο Περιβάλλον και Σύγχρονα Περιβαλλοντικά Προβλήματα Πλανητικής Κλίμακας του Πανεπιστημίου Αιγαίου]

 

Το πρωτόκολλο του Κιότο

Το Πρωτόκολλο του Kyoto

Το Πρωτόκολλο του Kyoto είναι η πιο σημαντική πρωτοβάθμια διεθνής συμφωνία για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Πρόκειται για μια τροπολογία της UNFCCC και βασίζεται στη Συνθήκη Πλαίσιο για την Κλιματική αλλαγή που θεσπίστηκε στη Συνδιάσκεψη του Rio de Janeiro το 1992 και αποτελεί ένα πιο συγκεκριμένο και αυστηρό νομικό πλαίσιο από αυτή. Στόχος της Σύμβασης ήταν “η σταθεροποίηση των συγκεντρώσεων των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, σε επίπεδα τέτοια ώστε να προληφθούν επικίνδυνες επιπτώσεις στο κλίμα από τις ανθρώπινες δραστηριότητες”.

Το Πρωτόκολλο, υπογράφηκε στις 11 Δεκεμβρίου του 1997 στο Kyoto της Ιαπωνίας (παλιά πρωτεύουσα της χώρας) και είναι σε ισχύ από τις 16 Φεβρουαρίου του 2005 μετά από την επικύρωσή του από την Ρωσία¹ (για να γινόταν το Πρωτόκολλο διεθνής δεσμευτικός νόμος έπρεπε να επικυρωνόταν από ένα ορισμένο αριθμό χωρών, βλ σχετ. στην σημ. 1) και αποτελεί ουσιαστικά το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ανοίγοντας τον δρόμο περαιτέρω πρωτοβουλιών για την αντιμετώπισή της.

Το πρωτόκολλο καλύπτει πλέον περισσότερες από 160 χώρες παγκοσμίως και πάνω από 55% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (βλέπε χάρτη 1). Η συνθήκη αυτή λήγει το 2012, ωστόσο διεθνείς συνομιλίες άρχισαν το Μάιο του 2007 σχετικά με μια μελλοντική συνθήκη που θα διαδεχθεί τη σημερινή.

Μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Καζακστάν και λίγα ακόμη κράτη δεν έχουν επικυρώσει τη συνθήκη, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να είναι ιστορικά η μεγαλύτερη πηγή εκπομπής αερίων θερμοκηπίου. Η Κίνα και η Ινδία, αν και εξαιρούνται από τις διατάξεις της ως αναπτυσσόμενες χώρες, έχουν επικυρώσει το Πρωτόκολλο του Κιότο. Η Κίνα μπορεί να έχει περάσει τις ΗΠΑ στις συνολικές ετήσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σύμφωνα με κάποιες πρόσφατες μελέτες.

Με πράσινο χρώμα δηλώνονται οι χώρες που υπέγραψαν και επικύρωσαν το πρωτόκολλο, με κίτρινο όσες το υπέγραψαν και αναμένεται η επικύρωσή του, με κόκκινο οι χώρες που το υπέγραψαν αλλά δεν το επικύρωσαν και με γκρι χρώμα οι χώρες που δεν έχουν πάρει θέση.

Χάρτης 1. Συμμετοχή χωρών στο Πρωτόκολλο του Κιότο

(πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ και για ενημέρωση: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Kyoto_Protocol_participation_map_2009.png )

Ένα από τα κυριότερα σημεία του Πρωτοκόλλου είναι το γεγονός ότι θέτει συγκεκριμένα όρια στις εκπομπές του CO2 που έχουν βρεθεί πως συμβάλλουν θετικά στη κλιματική αλλαγή.

Βάσει της συνθήκης πλαισίου για την Κλιματική αλλαγή, το Πρωτόκολλο του Kyoto διαχωρίζει τα κράτη ανάλογα με τη συμβολή τους στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τα κράτη τα οποία θεωρείται ότι συνέβαλαν περισσότερο είναι τα κράτη – μέλη του ΟΟΣΑ, της ΕΕ-15 καθώς και 12 κράτη του πρώην Ανατολικού Μπλοκ με οικονομίες σε μετάβαση (Economy In Transition, EIT), μαζί με το Μονακό και το Λιχνενστάιν. Τα κράτη αυτά ονομάζονται κράτη του Παραρτήματος Ι.

Το Πρωτόκολλο δεσμεύει τα κράτη του Παραρτήματος Ι που έχουν κυρώσει την συμφωνία πλαίσιο και το Πρωτόκολλο του Kyoto, να μειώσουν το σύνολο  των εκπομπών τους κατά 5,2% σε σχέση με τα επίπεδα εκπομπών του 1990, για την πρώτη περίοδο δέσμευσης, το 2008 – 2012.

Η μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, αφορά ουσιαστικά έξι κύρια αέρια ή ομάδες αερίων του θερμοκηπίου, τα οποία είναι τα:

• Διοξείδιο του άνθρακα (CO₂)

• Μεθάνιο (CH₄)

• Υποξείδιο του Αζώτου (N₂O)

• Υδροφθοράνθρακες (HFCs)

• Φωσφοροφθοράνθρακες (PFCs)

• Εξαφθορίδιο του θείου (SF₆)

1 Ενενήντα μέρες μετά την επικύρωση του Πρωτοκόλλου και από τη Ρωσία ικανοποιήθηκαν πλέον και οι δύο απαραίτητοι όροι προκειμένου να τεθεί σε ισχύ το Πρωτόκολλο του Κιότο, δηλ. να έχει κυρωθεί τουλάχιστον από 55 κράτη- Μέρη της Σύμβασης για τις κλιματικές αλλαγές, και μεταξύ αυτών να συμπεριλαμβάνονται Μέρη του Παραρτήματος Ι της Σύμβασης (ανεπτυγμένες χώρες)  που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 55% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα των χωρών αυτών κατά το 1990.

Ολόκληρο στο αρχείο: ergM5E2

[το κείμενο προέρχεται από εργασία στο ΕΚΠΑ, στα πλαίσια του μαθήματος ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ-(401) -Εξέταση 2η – Απρ. 2010 – Θέμα 2: «Επιλέξτε μια από τις Διεθνείς Συμβάσεις ή από τα Πρωτόκολλα για την Προστασία του Περιβάλλοντος. Εντοπίστε πρόσθετα στοιχεία αναφορικά με την εφαρμογή της στην πράξη, τα ενδεχόμενα προβλήματα και την ενσωμάτωση της στην Ελλάδα»]

δύο βιβλία: «Ημερήσια διάταξη» και «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας»

Παρουσιάζω μετά από καιρό δύο βιβλία. Εκ πρώτης όψεως διαφορετικά μεταξύ τους. Γιαυτό και αρχικά θα τα παρουσίαζα σε δύο διαφορετικές αναρτήσεις.

Όμως τελικά νομίζω ότι δεν είναι και τόσο διαφορετικά κατά βάθος. Αφού αυτό το βάθος τους είναι η ανθρώπινη φύση, ο νους και η καρδιά του ανθρώπου. Από τη μια αυτοί που η συνείδησή τους οδήγησε σε εκατομμύρια θύματα, σε θυσίες άλλων για το δικό τους συμφέρον, τη δόξα, τα λεφτά κλπ. Για την κατοχή του κόσμου. Από την άλλη η λογική και πράξη της αυτοθυσίας, της αυτοπροσφοράς, της ανάλωσης για τον άλλο, τον κάθε άλλο.

Ο άλλος λοιπόν ως εχθρός, ως εργαλείο, ως σκλάβος, ως αναλώσιμο υλικό.

Και ο άλλος ως ο αγαπώμενος, αυτός που συνεχώς συν-χωρείς, βοηθάς ακόμη και θυσιάζεσαι για αυτόν.

Το πρώτο βιβλίο είναι το “Ημερήσια διάταξη” αφήγημα του Eric Vuillard (εκδόσεις ΠΟΛΙΣ, μετάφραση Μανώλης Πιμπλής) που πέρυσι έλαβε το βραβείο Concourt 2017.

To θέμα του είναι δύο συγκεκριμένες ημερομηνίες της δεκαετίας του 30. Η 20 Φεβρουαρίου 1933 και η 12 Μαρτίου 1938. Την πρώτη ημερομηνία έγινε η συνάντηση των μεγάλων της γερμανικής βιομηχανίας και οικονομίας με τον Γκαίρινγκ και αποφασίστηκε η συνδρομή τους στην εθνοσοσιαλιστική κυβέρνηση. Κάτι που για τα επόμενα 12 χρόνια το έπραξαν ευσυνείδητα και ουσιαστικά. Από το καθεστώς έλαβαν δουλειές (ο πόλεμος πρώτα απ΄ όλα) και φθηνά εργατικά χέρια. Πάμφθηνα: είτε τους επιστρατευμένους εργάτες της κατεχόμενης Ευρώπης είτε (ακόμη καλύτερα) τους φυλακισμένους μελλοθάνατους των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Το εξώφυλλο του βιβλίου. Ο θαυμάσια ντυμένος κύριος είναι ο Gustav Krupp της πασίγνωστης και πανίσχυρης εταιρείας που και σήμερα είναι γερμανικός και παγκόσμιος κολοσσός.

 

Στην δεύτερη ημερομηνία προσαρτήθηκε η Αυστρία. Μέσα στη χαρά του ντόπιου πληθυσμού, τις εντυπωσιακές εικόνες μιας πολεμικής μηχανής που αργότερα θα σαρώσει (αλλά στην πραγματικότητα την μέρα εκείνη ο Vuillard μας αποκαλύπτει ότι αυτή η μηχανή ήταν μία σκέτη αποτυχία). Όμως κανείς εκείνη την ημέρα δεν αντέδρασε ουσιαστικά. Ο αυστρογερμανικός λαός χαιρόταν, οι πολιτικοί παίζανε όσο μπορούσαν τα παιχνίδια τους, οι άλλοι δυτικοί (κατοπινοί) σύμμαχοι αδρανούσαν κτίζοντας εθελότυφλα ανούσια μέτρα ειρήνευσης και κατευνασμού. Όμως οι πρώτοι Εβραίοι που καταλάβαιναν την επερχόμενη κόλαση… αυτοκτονούσαν.

Ούτως ή άλλως, σε λίγα χρόνια εκατομμύρια θα πέθαιναν. Πολλοί στη δούλεψη των Κρουπ, Όπελ, Siemens, Telefunken, Agfa, IG Farben κλπ.

Ούτως ή άλλως σήμερα τα ονόματα αυτά αποτελούν τις πανίσχυρες ατμομηχανές της Γερμανίας και πυλώνες της ΕΕ…

• Σχετικά για το βιβλίο στα:

http://www.exostispress.gr/Article/imerisia-diataxi-tou-ric-Vuillard

http://www.biblionet.gr/book/226406/Vuillar…B1%CE%BE%CE%B7  όπου και ενδιαφέρουσες κριτικές και άλλα σχετικά άρθρα.

~ . ~

Το άλλο βιβλίο είναι το “Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας”. Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα (εκδόσεις Εν πλω, μετάφραση-επιμέλεια έκδοσης Βασίλης Αργυριάδης, πρώτη έκδοση 2012).

Το εξώφυλλο του βιβλίου με τη φωτογραφία του χαμογελαστού μοναχού Θαδδαίου.

 

Και εδώ αφήγημα. Η ζωή και τα λόγια ένος Σέρβου μοναχού, που γεννημένος στην έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου διέτρεξε με τη ζωή του τον πολύπαθο για τον Σέρβικό λαό 20ο αι. Παρηγόρησε χιλιάδες ανθρώπων, αναλώθηκε θυσιαστικά για τον καθένα που τον πλησίασε, κανένα δεν αρνήθηκε. Τα ψίχουλα της γενειάδας του τα τάϊζε στα σπουργίτια. Τι πίστευε και τι έλεγε; «Ειρήνευσε με τον εαυτό σου, και θα ειρηνεύσουν με σένα ο ουρανός κι η γη», «Η μετάνοια είναι μια αλλαγή βίου», «Οι λογισμοί μας δημιουργούν αρμονία ή δυσαρμονία στον κόσμο», «Ν’ αγαπάς τα μικρά πράγματα».

Το μόνο που πεθύμησε πολύ στη ζωή του ήταν να ζήσει ήσυχα και απομονωμένα σ΄ ένα μοναστήρι (στο Άγιο Όρος). Δεν τα κατάφερε. Και οι άνθρωποι μαζεύονταν τόσοι πολλοί γύρω του, για να του μιλήσουν και να τον ακούσουν (σ΄ αυτά τα λίγα και απλά του λόγια) που πολλές φορές σχεδόν έχανε την φωνή του. Το αποδέχθηκε και το ακολούθησε αγόγγυστα μέχρι και τις τελευταίες στιγμές των βαθειών γηρατιών του.

Άνθρωποι και άνθρωποι. Σαν τον καλοντυμένο κύριο Κρουπ (για την περίπτωση του πρώτου βιβλίου). Και σαν τον χαμογελαστό γέροντα μοναχό (για την περίπτωση του δεύτερου βιβλίου). Και οι ζωές τους και η κληρονομιά τους στην ανθρωπότητα. Από τον σπουδαίο και ισχυρό και από τον ασήμαντο και ταπεινό. Πόση διαφορά…

Αλήθεια! με λογισμούς δεν ξεκίνησε η ανοχή, μετά η παραδοχή, μετά η συνεργασία, μετά το άμετρο και εγωϊστικό συμφέρον και στο τέλος η κόλαση του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου;

Και μεις, ο κάθένας με λογισμούς δεν κτίζει τη ζωή του, την οικογένειά του, τον κόσμο και τον πολιτισμό;

• Σχετικά για το βιβλίο στα:

http://www.biblionet.gr/book/183494/Thaddaeus_Strabulovich,_Elder,_1914-2003…B1%CF%82

http://www.biblionet.gr/author/105013/%…%83%CE%B1

 

 

 

τα κτίρια του Τσίλερ

άρθρο στο LIFO για τα κτίρια που έφτιαξε ο Τσίλερ:

Αυτά είναι τα ωραιότερα κτίρια του Ερνέστου Τσίλλερ

 

το Εθνικό Θέατρο

 

Έφερε πρώτος στην Ελλάδα τον τεχνητό εξαερισμό και την κεντρική θέρμανση. Μεταμόρφωσε την Αθήνα του 19ου αιώνα από χωριό σε ευρωπαϊκή πόλη, προσδίδοντάς της την αρχιτεκτονική ταυτότητα και αισθητική που η πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους χρειαζόταν, συνδέοντάς την με το αρχαίο παρελθόν της. Αντικατέστησε τα παντζούρια με ρολά στα μαγαζιά της Αθήνας και κόσμησε τα κτίρια του με χυτοσιδηρά κιγκλιδώματα με σχέδια εμπνευσμένα από τη μυθολογία. Ο Ερνέστος Τσίλερ είναι ο πρώτος αρχιτέκτονας που χρησιμοποίησε σιδηρά υποστυλώματα στην οικοδομή.

Ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 24 ετών ώστε να επιβλέψει την ανέγερση της Ακαδημίας (σε σχέδια του Δανού εργοδότη του Θεόφιλου Χάνσεν), και πολύ γρήγορα κατάφερε να μπει στα αθηναϊκά σαλόνια και να γίνει ο αγαπημένος αρχιτέκτονας της αστικής τάξης. Με την υποστήριξή της, κατόρθωσε να δημιουργήσει έργα ανάλογης ποιότητας με εκείνα που χτίζονταν στην Βιέννη και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η εύνοια του βασιλέως και η ανάθεση σ΄ αυτόν της μελέτης των θερινών ανακτόρων στο Τατόι, στους Πεταλιούς και αργότερα του ανακτόρου του Διαδόχου προσελκύει όπως είναι φυσικό πλήθος μεγαλοαστών που του αναθέτουν τα μέγαρά τους ή τις εξοχικές τους επαύλεις.

Γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1837 στο Oberloessnitz της Σαξωνίας. Το 1855 γίνεται δεκτός στην Βασιλική Σχολή της Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου της Δρέσδης απ’ όπου αποφοιτά το 1858. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του εργάζεται για ένα διάστημα στη Βιέννη στο γραφείο του Δανού αρχιτέκτονα Θεόφιλου Χάνσεν. Η γνωριμία μαζί του θα καθορίσει την καριέρα του. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1861, ο Τσίλλερ φθάνει στην Αθήνα ως εκπρόσωπος του Χάνσεν και αναλαμβάνει την επίβλεψη της κατασκευής της Ακαδημίας Αθηνών.

Πηγή: www.lifo.gr

όπου και φωτογραφίες