ενδιαφέροντα άρθρα για πολιτική-κοινωνία-οικονομία-ενέργεια
Μνημόνια και πανδημία οδήγησαν σε οικονομική & δημογραφική συρρίκνωση
———-
Η εθνικοποίηση της γης το 1821
πηγή: https://www.kathimerini.gr/opinion/561372949/i-ethnikopoiisi-tis-gis-to-1821/
———-
Προς ένα νέο μοντέλο ρυθμιστικών αρχών
πηγή: https://www.kathimerini.gr/economy/561454111/pros-ena-neo-montelo-rythmistikon-archon/
———-
Εγώ η Ουλρίκε Μάινχοφ καταγγέλω – Ωχρά Σπειροχαίτη
———-
Ο ιστορικός Beaton μας λέει ότι η ανεξαρτησία χαρίστηκε και δεν κερδήθηκε με αίμα!
11/1/21
Ο ιστορικός Beaton μας λέει ότι η ανεξαρτησία χαρίστηκε και δεν κερδήθηκε με αίμα!
Τι ακριβώς συνέβη στο Πολυτεχνείο
———-
Είναι θολές οι διακλαδώσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ σε οργανισμούς και υπουργεία, σε εταιρίες και σε άλλες χώρες
ΕΛΙΑΜΕΠ: Οι υπόγειες διαδρομές στο άντρο του εθνομηδενισμού
25/10/20 στο https://www.dimokratianews.gr/politiki/eliamep-oi-ypogeies-diadromes-sto-antro-toy-ethnomidenismoy/
———-
‘The goal is to automate us’: welcome to the age of surveillance capitalism
…The name Zuboff has given to the new variant is “surveillance capitalism”. It works by providing free services that billions of people cheerfully use, enabling the providers of those services to monitor the behaviour of those users in astonishing detail – often without their explicit consent…
———-
Ὁ Χριστιανισμὸς πορεύτηκε μέσα στὴν Ἱστορία ἀρχικὰ μὲ τὴν κρυφὴ ἀλλὰ σαρκωμένη ἐλπίδα ὅτι, ἐπιτέλους, στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων τὸ φῶς μπορεῖ νὰ ἐπιβάλλεται στὸ σκότος1καὶ ὕστερα μὲ τὴν ὁρατὴ καὶ ἐνεργὸ ἐπιβεβαίωση καινοποίησης τῆς ζωῆς τοῦ κόσμου.
Ἡ Ἐκκλησία ἔφερε μιὰ νέα πρόταση ζωῆς στηριγμένης στὴν ψηλαφητὴ βεβαιότητα, ὅτι δὲν εἶναι πιὰ ὁ θάνατος ποὺ καθορίζει τὰ οὐσιώδη τοῦ βίου. Καί, συνάμα, οἱ Χριστιανοί, στὴ συνείδηση τῶν ἀνθρώπων συνδέθηκαν ἐξ ἀρχῆς μὲ τὴν ἀνιδιοτελὴ ἀγάπη καὶ τὴ φιλανθρωπία.
7/11/18 από το ΑΝΤΙΦΩΝΟ, http://antifono.gr/portal/%CE…3%CE%B7.html
———-
Οι Παλαιστίνιοι έχουν νόμιμο δικαίωμα στον ένοπλο αγώνα
του Stanley L Cohen
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που το δικαίωμα στην αντίσταση και μάλιστα στον ένοπλο αγώνα έχει παγιωθεί και αναγνωρισθεί βάσει του διεθνούς δικαίου. Σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, οι πόλεμοι εθνικής απελευθέρωσης έχουν εγκριθεί ρητά με την υιοθέτηση του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου Ι στις Συμβάσεις της Γενεύης του 1949 (pdf) ως ουσιαστικό δικαίωμα για την προστασία όλων των κατεχόμενων λαών.
22/7/17 από το https://omniatv.com/blog/6242-…%B1
———-
2015 Απρ. 30, πηγή: http://bestimmung.blogspot.gr/2015/04/blog-post_30.html
ενδιαφέρουσα μελέτη για την πολεοδόμηση των πόλεων και την βαθιά σχέση της με το οικονομικό σύστημα (στις μέρες μας καπιταλισμό και τραπεζικό σύστημα)
———-
Οι εκλογές σε συνθήκες μετακοινοβουλευτισμού
[Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, 20 Ιανουαρίου 2015]
Του Γιώργου Ν. Οικονόμου
στο: http://eagainst.com/articles/post-parliament/
… Η αλήθεια αυτή επιβεβαιώνεται και από την σημερινή εικόνα των αντιπροσωπευτικών πολιτευμάτων, τα οποία, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, έχουν μεταλλαχθεί σε μετα-αντιπροσωπευτικά, μετα-κοινοβουλευτικά πολιτεύματα. Ενώ δηλαδή διατηρούν ακόμη το κοινοβούλιο και τις εκλογές εν τούτοις αυτά δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση και στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων, διότι οι τελευταίες λαμβάνονται από τις αγορές, από κέντρα που δεν έχουν εκλεγεί από τις κοινωνίες. Σε αυτό συνετέλεσε η εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και χρηματιστικοποίησης εκ μέρους των μεγάλων επιχειρήσεων, των τραπεζών και χρηματιστηρίων με τη βοήθεια των κοινοβουλίων όλων των δυτικών χωρών. Έτσι οι αποφάσεις λαμβάνονται όχι μόνο ερήμην της κοινωνίας αλλά και ερήμην του κοινοβουλίου. Αυτό σημαίνει απουσία τόσο δημοκρατίας όσο και αντιπροσώπευσης. Η κατάσταση αυτή έχει λάβει ακραία μορφή στην περίπτωση της Ελλάδας, στην οποία είναι έκδηλη η ανάθεση των αποφάσεων σε κέντρα εκτός της κοινωνίας και του κοινοβουλίου, στην εξωθεσμική τρόικα. Στο πλαίσιο αυτό οι εκλογές δεν συνιστούν ουσιαστικό όργανο πολιτικής και αντιπροσώπευσης. Δεν λύνουν τα θεμελιώδη προβλήματα. το κύριο που καταφέρνουν είναι να τα συγκαλύπτουν, να τα οξύνουν ή να τα μεταθέτουν. Το μόνο που επιτρέπουν οι εκλογές είναι η διαχείριση της εξουσίας προς όφελος των κομμάτων, των ισχυρών και της ολιγαρχικής ελίτ. Επί πλέον η άποψη πως τα κόμματα μπορούν να επαναφέρουν το κοινοβούλιο στην προτέρα κατάστασή του για να αποφασίζει κυριαρχικώς είναι φαύλος κύκλος, αφού από την προτέρα κατάσταση μεταλλάχθηκε σε μετακοινοβουλευτισμό εν πλήρει γνώσει και συνειδήσει…
———-
Κάγκελα παντού: Η βιομηχανία των ιδιωτικών φυλακών στην Αμερική
- Κυριακίδης Ν., 21.07.2013, η Αυγή στο Διαδίκτυο
———-
Του Νικου Xρυσολωρα, Καθημερινή 19-2-12
ακολουθεί απόσπασμα:
««φιλότιμος γαρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον· αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης· και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει· κακείνω δίδωσι και τούτω χαρίζεται· και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται· και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί». Αντίθετα, «για τους Προτεστάντες, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, ούτε υπάρχει τρόπος να διασφαλίσεις τη συγχώρεση των αμαρτιών σου», γράφει στο σχετικό άρθρο ο Economist. «Στην προτεσταντική ηθική, αν δεν δουλέψεις, σου αξίζει να πεινάσεις», σημειώνει από την πλευρά του ο Myers.»
———-
Το ίδιο πρόβλημα εδώ και κάμποσες… χιλιετίες
Του Γιωργου Mαντελα / gmantelas@kathimerini. gr,Οικονομική Καθημερινή 22-2-12 (ολόκληρο, ακολουθεί απόσπασμα)
… Στις μέρες μας η τρυφή, η μαλθακότητα και η πολυτέλεια έχουν κάνει τους ανθρώπους να μη χρησιμοποιούν αυτά που έχουν, μολονότι έχουν αρκετά. Δανείζονται, λοιπόν, έναντι υψηλών τόκων, ενώ τίποτα δεν τους αναγκάζει. Περίτρανη απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι κανείς δεν δανείζει σε άνθρωπο που δεν έχει οικονομικούς πόρους. Δανείζουν σε εκείνους που επιθυμούν να αποκτήσουν ακόμη μεγαλύτερη άνεση. Και φέρουν μάρτυρες και παρέχουν εγγυήσεις για το ότι είναι άξιοι δανεισμού επειδή έχουν περιουσία, ενώ ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο θα έπρεπε να μη δανείζονται καθόλου».Κρίσιμη λεπτομέρεια: το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από ομιλία του Πλούταρχου, που εκφωνήθηκε το νωρίτερο το 92 μ. Χ. …
———-
«Ιστορικής» σημασίας οι επιπτώσεις της τραγωδίας μας…
ZEZA ZHKOY, Οικονομική Καθημερινή 22-2-12
———-
H «κοινωνία» και οι «Διεθνείς»
Tου Χρηστου Γιανναρα, Καθημερινή 30/1/2011
Λέγεται και γράφεται συχνά: O εφιάλτης του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όσο ήταν ιστορικά υπαρκτός, λειτουργούσε σαν χαλινός του ασύδοτου καπιταλισμού. Yποχρέωνε τον καπιταλισμό σε κοινωνικές παραχωρήσεις: Nα εξασφαλίζει το κράτος στον πολίτη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, προστασία της μητρότητας, κατώτατο όριο αμοιβής εργασίας, ανώτατο όριο ωραρίου εργασίας, όριο ηλικίας για συνταξιοδότηση, δωρεάν παιδεία, επίδομα ανεργίας, φροντίδα για την εξεύρεση εργασίας, και όσα ανάλογα.
———-
Tου Αποστολου Δοξιαδη*
Η σωστή λειτουργία της Δημοκρατίας στηρίζεται στην ύπαρξη κομμάτων με διακριτές ιδεολογικές θέσεις, ώστε ο πολίτης να έχει τη δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε ουσιαστικά διαφορετικές πολιτικές προτάσεις. (Το ότι η ιδεολογία πρέπει να βρίσκεται σε αντιστοιχία με την πράξη, το θεωρώ φυσικά αυτονόητο· άλλο αν, όπως πολλά αυτονόητα στην Ελλάδα, σπανίως ισχύει). Σύμφωνα με την αρχή αυτή, το μεγαλύτερο πολιτικό μας πρόβλημα είναι η ανυπαρξία πραγματικής ιδεολογικής διαφοράς ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, τα κόμματα δηλαδή που εκφράζουν εκλογικά τέσσερις στους πέντε Ελληνες.
———-
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΗΣ «ΑΟΡΑΤΗΣ» ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
Άρθρο του Λεωνίδα ΑποσκίτηΔημοσιεύθηκε στο περιοδικό Hellenic Nexus του Δεκεμβρίου 2009
« …Η ελίτ δεν θα δίσταζε να πραγματοποιήσει τους πολιτικούς της σκοπούς, χρησιμοποιώντας τις τελευταίες σύγχρονες τεχνικές, για να επηρεάσει τη συμπεριφορά του κοινού και να κρατήσει την κοινωνία υπό στενή παρακολούθηση…».
Ζπμίγκνιου Μπρεζίνσκυ σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει επιστητό ότι, για τη νεοταξική μεταμόρφωση του πλανήτη, χρησιμοποιείται μια ολόκληρη «επιστήμη» ψυχολογικών επιχειρήσεων από την υπερεθνική ελίτ. Η σημερινή κοινωνική κατάσταση είναι παραπροϊόν μιας σειράς τεχνικών «κοινωνικής μηχανικής», η οποία δρα στο παρασκήνιο της πολιτικής, της κοινωνικής μέριμνας, της οικονομίας, της ενημέρωσης, του πολιτισμού, της βιομηχανίας, του θεάματος και του μάρκετινγκ, επιχειρώντας να χειραγωγήσει και να παθητικοποιήσει τους πολίτες, να μεγιστοποιήσει τα κέρδη των πολυεθνικών, να αποδομήσει τα παραδοσιακά έθνη, τις κοινωνίες και τα θρησκευτικά συστήματα, επιβάλλοντας πολέμους και «τρομοκρατία» εναντίον ολόκληρων λαών και μετακινώντας στρατιές φθηνής εργατικής δύναμης με τη λαθρομετανάστευση, επιδιώκοντας τη νέα δουλοκρατία.
———-
άρθρο από το TIME με θέμα:
2045: The Year Man Becomes Immortal
απόσπασμα:
It’s impossible to predict the behavior of these smarter-than-human intelligences with which (with whom?) we might one day share the planet, because if you could, you’d be as smart as they would be. But there are a lot of theories about it. Maybe we’ll merge with them to become super-intelligent cyborgs, using computers to extend our intellectual abilities the same way that cars and planes extend our physical abilities. Maybe the artificial intelligences will help us treat the effects of old age and prolong our life spans indefinitely. Maybe we’ll scan our consciousnesses into computers and live inside them as software, forever, virtually. Maybe the computers will turn on humanity and annihilate us. The one thing all these theories have in common is the transformation of our species into something that is no longer recognizable as such to humanity circa 2011. This transformation has a name: the Singularity.
The difficult thing to keep sight of when you’re talking about the Singularity is that even though it sounds like science fiction, it isn’t, no more than a weather forecast is science fiction. It’s not a fringe idea; it’s a serious hypothesis about the future of life on Earth. There’s an intellectual gag reflex that kicks in anytime you try to swallow an idea that involves super-intelligent immortal cyborgs, but suppress it if you can, because while the Singularity appears to be, on the face of it, preposterous, it’s an idea that rewards sober, careful evaluation.
See pictures of cinema’s most memorable robots. From TIME’s archives: «Can Machines Think?»
Heinberg on Life Beyond Growth… excellent stuff
περιβάλλον και πολιτική 
Σχολιάστε